وبلاگ جاذبه های گردشگری
» تاریخچه کریسمس و سنت، تاریخ و حقایق
آیا کریسمس واقعا روز تولد عیسی است؟
کریسمس در 25 دسامبر جشن گرفته می شود و هم یک جشن مذهبی مقدس و هم یک پدیده فرهنگی و تجاری در سراسر جهان است. برای دو هزار سال، مردم در سراسر جهان آن را با سنت ها و اعمالی که ماهیت مذهبی و سکولار دارند، رعایت می کنند. مسیحیان روز کریسمس را به عنوان سالگرد تولد عیسی ناصری، یک رهبر معنوی که آموزه هایش اساس دین آنها را تشکیل می دهد، جشن می گیرند. آداب و رسوم رایج شامل تبادل هدایا، تزئین درختان کریسمس، حضور در کلیسا، تقسیم غذا با خانواده و دوستان و البته انتظار برای رسیدن بابانوئل است.
کریسمس چگونه آغاز شد؟
اواسط زمستان از دیرباز زمان جشن در سراسر جهان بوده است. قرن‌ها قبل از ورود مردی به نام عیسی اروپاییان اولیه نور و تولد را در تاریک‌ترین روزهای زمستان جشن می‌گرفتند. بسیاری از مردم در انقلاب زمستانی شادی می کردند، زمانی که بدترین زمستان پشت سر آنها بود و می توانستند منتظر روزهای طولانی تر و ساعات طولانی نور خورشید باشند.
در اسکاندیناوی، نورس جشن میلاد عیسی مسیح از 21 دسامبر نقطه انقلاب زمستانی، از طریق ژانویه. پدران و پسران به قدردانی از بازگشت خورشید، کنده های بزرگ را به خانه می آوردند و آنها را آتش می زدند. مردم تا زمانی که چوب سوخته شود، جشن می گرفتند، که ممکن بود 12 روز طول بکشد. نورس ها معتقد بودند که هر جرقه ناشی از آتش نشان دهنده خوک یا گوساله جدیدی است که در سال آینده متولد می شود.
پایان ماه دسامبر زمان مناسبی برای جشن در بیشتر مناطق اروپا بود. در آن زمان از سال، بیشتر گاوها ذبح می‌شدند تا در زمستان به آنها غذا داده نشود. برای بسیاری، این تنها زمانی از سال بود که گوشت تازه داشتند. علاوه بر این، بیشتر شراب و آبجو ساخته شده در طول سال در نهایت تخمیر و آماده نوشیدن شد.
مطلب مرتبط
کپشن های خاص در مورد حسادت برای پست اینستاگرامSaturnalia و کریسمس
در روم، جایی که زمستان‌ها به سختی زمستان‌های شمال دور نبود، ساتورنالیا - تعطیلاتی به افتخار زحل، خدای کشاورزی - جشن گرفته می‌شد. از هفته منتهی به انقلاب زمستانی شروع شد و برای یک ماه کامل ادامه یافت، ساتورنالیا یک زمان لذت گرا بود، زمانی که غذا و نوشیدنی فراوان بود و نظم اجتماعی عادی روم زیر و رو شده بود. به مدت یک ماه به افراد برده آزادی موقت داده شد و با آنان یکسان رفتار می شد. مشاغل و مدارس تعطیل شدند تا همه بتوانند در جشن های تعطیلات شرکت کنند.
همچنین در حوالی انقلاب زمستانی، رومی‌ها Juvenalia را جشن می‌گرفتند، جشنی برای گرامیداشت فرزندان روم. علاوه بر این، اعضای طبقات بالا اغلب روز تولد میترا، خدای خورشید تسخیر ناپذیر را در 25 دسامبر جشن می گرفتند. اعتقاد بر این بود که میترا، خدای نوزاد، از صخره متولد شده است. برای برخی از رومیان، روز تولد میترا مقدس ترین روز سال بود.
آیا کریسمس واقعا روز تولد عیسی است؟
در سالهای اولیه مسیحیت ، عید پاک جشن اصلی بود. تولد عیسی جشن گرفته نشد. در قرن چهارم، مقامات کلیسا تصمیم گرفتند تولد عیسی را به عنوان تعطیلات در نظر بگیرند. متأسفانه، کتاب مقدس تاریخ تولد او را ذکر نکرده است (این واقعیتی است که پیوریتن ها بعداً برای انکار مشروعیت جشن به آن اشاره کردند). اگرچه برخی شواهد حاکی از آن است که تولد او ممکن است در بهار اتفاق افتاده باشد ، پاپ ژولیوس اول 25 دسامبر را انتخاب کرد. معمولاً اعتقاد بر این است که کلیسا این تاریخ را در اتخاذ و انتخاب کرد. این رسم که ابتدا جشن میلاد مسیح نامیده شد، در سال 432 به مصر و در پایان قرن ششم به انگلستان گسترش یافت.
با برگزاری کریسمس همزمان با جشنواره‌های سنتی انقلاب زمستانی ، رهبران کلیسا شانس استقبال عمومی از کریسمس را افزایش دادند، اما از توانایی دیکته کردن نحوه برگزاری آن صرف نظر کردند. در قرون وسطی ، مسیحیت، در بیشتر موارد، جایگزین دین بت پرستی شده بود. در کریسمس، مؤمنان در کلیسا شرکت می‌کردند، سپس در فضایی مستانه و شبیه کارناوال شبیه به Mardi Gras امروزی جشن گرفتند. فقرا به خانه ثروتمندان می رفتند و بهترین غذا و نوشیدنی خود را می خواستند. اگر مالکان از رعایت آنها کوتاهی می کردند، بازدیدکنندگان آنها به احتمال زیاد آنها را با شیطنت می ترسانند. کریسمس زمانی از سال شد که طبقات بالا می‌توانستند «بدهی» واقعی یا خیالی خود را به جامعه با سرگرم کردن شهروندان کمتر خوش شانس بازپرداخت کنند.
وقتی کریسمس لغو شد
در اوایل قرن هفدهم، موجی از اصلاحات مذهبی شیوه جشن کریسمس را در اروپا تغییر داد. هنگامی که الیور کرامول و نیروهای پیوریتان او در سال 1645 بر انگلستان مسلط شدند، آنها قول دادند که انگلستان را از شر انحطاط خلاص کنند و به عنوان بخشی از تلاش خود، کریسمس را لغو کردند. با تقاضای مردم، چارلز دوم به تخت سلطنت بازگردانده شد و با او، تعطیلات عمومی بازگشت.
زائران ، جدایی طلبان انگلیسی که در سال 1620 به امریکا آمد، حتی بیشتر از ارتدوکس در اعتقادات پیوریتن خود را نسبت به کرامول بود. در نتیجه کریسمس در آمریکای اولیه تعطیلات نبود. از سال 1659 تا 1681، جشن کریسمس در واقع در بوستون غیرقانونی بود . هر کسی که روح کریسمس را به نمایش بگذارد پنج شیلینگ جریمه می شود. در مقابل، در شهرک جیمزتاون، کاپیتان جان اسمیت گزارش داد که کریسمس برای همه جشن و شادی است. پس از انقلاب آمریکا ، آداب و رسوم انگلیسی از جمله کریسمس از بین رفت. در واقع کریسمس تا 26 ژوئن 1870 تعطیلات فدرال اعلام نشد.
چه کسی بابانوئل را اختراع کرد؟
افسانه بابا نوئل را می توان به راهبی به نام سنت نیکلاس که در حدود سال 280 پس از میلاد در ترکیه به دنیا آمد، جستجو کرد. سنت نیکلاس تمام ثروت موروثی خود را بخشید و برای کمک به فقرا و بیماران به حومه شهر سفر کرد و به عنوان محافظ کودکان و ملوانان شناخته شد.
سنت نیکلاس برای اولین بار در اواخر قرن هجدهم در نیویورک وارد فرهنگ عامه آمریکا شد، زمانی که خانواده های هلندی برای گرامیداشت سالگرد مرگ "سینت نیکلاس" (به هلندی سنت نیکلاس) یا به اختصار "سینتر کلااس" گرد هم آمدند. "Santa Claus" نام خود را از این مخفف گرفته است.
در سال 1822، کلمنت کلارک مور، وزیر اسقف، شعری به نام «حکایت دیداری از سنت نیکلاس» نوشت که امروزه بیشتر با سطر اول آن معروف است: «شب قبل از کریسمس بود». این شعر بابانوئل را به عنوان مردی شادمان نشان می‌دهد که با سورتمه‌ای که توسط گوزن شمالی برای تحویل اسباب‌بازی‌ها از خانه به خانه پرواز می‌کند.
نسخه نمادین بابانوئل در نقش مردی سرخ‌پوش با ریش سفید و کیسه‌ای از اسباب‌بازی‌ها در سال 1881 جاودانه شد، زمانی که توماس نست، کاریکاتوریست سیاسی، شعر مور را ترسیم کرد تا تصویری از سنت نیک قدیمی را که امروزه می‌شناسیم، خلق کند.
