وبلاگ جاذبه های گردشگری
» فرث چیست؟ ابوموسی شریانی از دریا
ابوموسی: یک جزیره کوچک در خلیج فارس شرقی
شاخه ای که از دریا سرچشمه می گیرد و به زمین خشک می ریزد "چهارم" نامیده می شود. به عبارت دیگر ، این یک توده نیمه بسته آب ساحلی است که در آن آب دریا با آب شیرین دیدار می کند. می توانیم بگوییم که قسمت چهارم ورودی قیفی شکل رودخانه به دریا است که به دلیل بالا آمدن سطح دریا یا نشست سیل در دهانه رودخانه تشکیل می شود.
بندر ماهشهر در استان خوزستان یکی از معدود مکانهایی است که دارای مکانهای خاکی است. در واقع ، بندر ماهشهر بیشترین تعداد چهارم در ایران را دارد. موسی ، سامایلی ، سیف ، غزال ، تیمور ، مجدیه ، جعفری ، زنگی و شلی از بسیاری از چهارمین بخشهای منطقه هستند. بالاترین جزر و مد در این منطقه به 6 متر افزایش می یابد که در واقع بالاترین بالاترین میزان در خلیج فارس است و در نظر گرفته می شود جاذبه ای بی نظیر در جنوب ایران.
موسی اول ، یکی از مشهورترین آنها ، به نام یک کاپیتان که در آنجا غرق شده است ، نامگذاری شده است. این یک ورودی وسیع و طولانی در سواحل جنوبی است که مانند زمین به خشکی رسیده است. از بندر ماهشهر در شمال و بهمنشیر (وقتی آبدار است) در غرب گسترش می یابد.
پرندگان خمپاره ها در مناطق تالاب ساحلی گل آلود و دریاچه های آب شیرین زندگی می کنند. از ویژگی های قابل توجه انحنا ، منقارهای بلند ، نازک و کج و معوج با پرهای قهوه ای است.
عرض چهارم موسی بین 37 تا 40 کیلومتر و طول از دهانه بندر امام خمینی 90 کیلومتر و تا بندر ماهشهر 120 کیلومتر است. عمق آن بین 20 تا 50 متر متغیر است و در بعضی از قسمت ها می تواند به عمق 73 متر با توجه به این ویژگی حتی کشتی هایی به بزرگی 70000 تن نیز می توانند رفت و آمد کنند.
این جزیره به باور آقای دکتر محمد عجم در اسناد تاریخی ابوموسی نامی است که تنها صدسال قدمت دارد!!! در تمامی نقشه‌های قدیمی و اسناد مهم جغرافیایی قدیم، این جزیره با نام بوموو ثبت شده است. از آنجایی که بوم به معنای جا و مکان است و اوو به معنی آب، پس معنای بوموو (BoumOuw) یعنی جای آب. در بسیاری جاها نام این محل به اسم گپ سبزو ثبت شده که به معنی جای سبز است و بعضی جاها نیز آن را بوم سوز یا بوموسو ثبت کرده‌اند و از آنجایی که سو (مخفف سوز) نام یک گیاه سبز است، پس بوم سوز یا بوموسو نیز به معنای مکان سبز است. حدود صد سال پیش یکی از اهالی این جزیره که نامش ابوموسی بود و از سرداران کریم خان به شمار می‌رفت، نام خود را به جای بوموسو که تا آن زمان بر آن جزیره بود جا انداخت. نام بوموسی در نقشه‌های سال 1967 شوروی نیز وجود دارد با این حال انگلیسی‌ها از عنوان جدید و جعلی ابوموسی استفاده کردند تا عناصر ایرانی جزیره پس بزنند.
جمعیت ابوموسی، بر طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال 1385، برابر با 1٬705 نفر بوده‌است. بیش از 95% جمعیت جزیره شهروندان ایرانی هستند و اقلیت اماراتی که در آن ساکن هستند بر اساس قراردادی میان ایران و امارات حق اقامت دائم در ابوموسی را دارند باتوجه به تجربه اقدامات غیرقانونی دولتهای عربی در تغییر بافت بحرین و ابوموسی سپاه حق تغییر و ساخت و ساز در جزیره را به عربها نمیدهد و برای انجام آن باید فرایند قانونی پیچیده ای را طی کنند. شهروندان ایرانی ساکن در جزایر به ویژه در بوموسی غالبا جمعیت جزیره خود را 75 میلیون نفر میدانند. این بدان معناست که این قطعه نه تنها بخشی تفکیک ناپذیر از ایران زمین می باشد بلکه خط مقدم سرزمین ایران است.
«جزیره ابوموسی» جنوبی‌ترین جزیره ایرانی آبهای خلیج فارس است.این جزیره در 222 کیلومتری بندرعباس و هم چنین در 75 کیلومتری بندر لنگه ، در 60 کیلومتری شمال امارت شارجه در امارات متحده عربی واقع شده‌است. و 160 کیلومتر از تنگه هرمز فاصله دارد. جزیره ابوموسی یکی از چهارده جزیره استان هرمزگان است که بیشترین فاصله از سواحل ایرانی خلیج فارس را دارد و طول و عرض آن درحدود 4/5 کیلومتر است. شهر ابوموسی مرکز جزیره ابوموسی می‌باشد. ارتفاع آن از سطح دریا 46 متر می‌باشد. جزیره ابوموسی آب و هوای مرطوب و گرم‌تری دارد. این جزیره علیرغم اینکه فاقد آب و اراضی مناسب کشاورزی است، ولی کشت و زرع محدودی در آن صورت می‌گیرد و طبیعت و سرسبزی بسیار زیبایی دارد و بیشتر مردم بومی محل نیز به صید ماهی اشتغال دارند. با سفر ریاست جمهوری وقت آقای دکتر احمدی نژاد به این جزیره مسیر توسعه و پیشرفت جزیره هموارتر گردید. در حال حاضر چند کارخانه صنعتی منجمله کارخانه کنسروسازی لیپار فراساحل در ابوموسی تاسیس شده است.
موسی اول جزایر زیادی دارد که از جمله آنها می توان به قبره ناخودا ، دارا و بونه اشاره کرد. نامگذاری قبره ناخودا ، (به معنای مقبره ناخدا) ، به یک داستان قدیمی بازمی گردد که توسط اهالی بندر ماهشهر نقل شده است ، زمانی که مردم از کشتی های قایقرانی برای قایقرانی و ناخدا و خانواده اش در خلیج فارس قایقرانی می کردند. تنها دخترش بیمار می شود ، زیرا آنها به مراقبت های پزشکی دسترسی نداشتند و او درگذشت و در این جزیره لنگر انداختند و جسد دختر را در آنجا دفن کردند. این جزیره در واقع آرامگاه دختر ناخدا است. بخشهای كوچك دیگری نیز وجود دارد كه از موسی مانند سلچ ، مله ، غناقه ، ماریموس ، غزلان و دورق نشات گرفته است.
دلفین های گوژپشت
موسی چهارم به خلیج فارس متصل است بنابراین از زندگی دریایی با شکوه برخوردار است. این به طور خاص زیستگاه دلفین های کوهان دار است آنها در معرض خطر هستند و در پیوست کنوانسیون CITES ذکر شده است. نهنگ ها و ماهی های سنگی از دیگر حیوانات دریایی هستند که می توانید در اینجا پیدا کنید.
دلفین های گوژپشت از جمله گونه هایی هستند که زیستگاه آنها در این مکان چهارم قرار دارد.
تنوع زیستی
این منطقه یکی از مکانهای منحصر به فرد است که میزبان انبوهی از پرندگان محلی و مهاجر است که هر فصل سرد می آیند. این تنوع زیستی مناظر زیبایی را در این جزایر ایجاد کرده است.
نوک باریک ، فلامینگو ، قارچ ، قاشق قارچ ، استرنا برگیس ، جناغی مویی ، و خرچنگ خرچنگ برخی از پرندگانی هستند که برای تخمگذاری به جزایر فیشر مهاجرت می کنند و تا زمان تخم ریزی در آنجا می مانند. حیوانات دیگری که با پرندگان در جزایر زندگی می کنند.
بسیاری از جزایر خالی از سکنه و بکر با مناظر مسحورکننده در مکان اول موسی وجود دارد. برخی از این جزایر تحت کنترل آژانس حفاظت از محیط زیست و برخی دیگر متعلق به نیروهای نظامی است.
